Şair Yazar Hasan Ejderha İle Söyleşi

CEVAP: 1962 yılında Kahramanmaraş merkeze bağlı Karadere-Harmancık’ta doğmuşum. İlkokulu doğduğum yerde, ortaöğrenimimi Kahramanmaraş’ta tamamladım. Edebiyat okuma arzuma rağmen işletme okudum. Fakat hep edebiyatla meşgul oldum.

Yazmaya ortaokulda başladım. Önce Kahramanmaraş ve çevresinde çıkan mahalli yayınlarda şiir ve hikâye yayınlamaya başladım. Şiir ve hikâyelerim daha sonra Dolunay, Türk Edebiyatı, Milli Kültür, Gençliğin Sesi, Güneysu, Yeni Hasat, Taşra, Kırağı, Gülbang, Genç Adım, Evvelbahar, Ayna, Tomurcuk, Şardağı, Yitik Düşler, Dört Mevsim Maraş, Kırklar, Dergâh ve Türk Dili gibi birçok dergide yayınlandı.

1993’te Ecdat Yayınlarından "Seni Yaşamadan Olmaz" adlı şiir kitabım,

2012’de Sage Yayınlarından “Marallar Oymağında Bir Ceylanla Oturup Ağlamak” adlı şiir kitabım,

2013’de yine Sage Yayınlarından “MARAŞ’ın Cezbeli Gülleri” otobiyografik hikâye kitabım

2014’de Kuğu Kitap’tan “Kayık Tepe Operasyonu” romanım,

2016’da Semerkand Eşik Yayınlarından “Sokakbaşı” romanım yayınlandı.

Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi -2014 YILIN KAHRAMANLARI- EDEBİYAT ÖDÜLÜ.

“İçimdeki Hırçın Çocuk (Hayatın Kıyısından Başlamak)” Romanı ile Semerkand Çocuk Macera Romanı Jüri Özel Ödülü.

“Sokakbaşı” hikâyesiyle, Mehmet Akif İnan “Ödenmiş Bedeller Unutulmasın” ödülü (Mansiyon)

“KARA CELAL” Hikâyesiyle Ümraniye Belediyesi 4. Geleneksel Hikâye Ödülü (Mansiyon) ile ödüllendirildim.

Türkiye Yazarlar Birliği ve Avrasya Yazarlar Birliği Üyesiyim.

Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesinden emekli oldum.

CEVAP: “Çalıyı ucundan sürüyen deliler gibidir yüreğim” mısraları ile başlar Vurulup Vurulup Kıvranmaya Tiryakiyim şiiri; şairin hal-i pûr melali ortada... zaten şairlik ve şiir böyle bir delilik hâli değil mi? "Ya ben öleyim mi söylemeyince” diyen şairin mısraında olduğu gibi. Bunca hal içinde söylememek olur mu? Kaldı ki söylemeden zaten yapamaz şair. Belki dünyadaki bunca hallerden neşet ediyor şiir. Esas manada şiir bu değildir belki de. Belki de bir feryat şekli, bir itiraz şeklidir bu şiirler. Belki de şiir bambaşka bir şeydir. Belki de biz şu anda şeytan taşlamaktan namaz kılmaya vakit bulamaz bir durumu yaşıyoruzdur şiir noktasında. Oysa medeniyetin şiirini yazmak, medeniyetin güzelliklerini, mısraların estetiğinde damıtmak daha lezzetli olsa gerektir şiir ve şair açısından.

Beslendiğim kaynaklara gelince: Acılarla beslenmişiz esasında. Diğer taraftan üstatlar manasında da beslenme kaynakları var elbette. Divan edebiyatı şerhlerinin kıyısından bucağından tırtıklamalarla beslenmek, beslenmek sayılırsa... Ne yazık ki aslını okuyamadığımız, anlayamadığımız bir hazine sandığı olarak duruyor divan edebiyatı ama değerlendiremiyoruz. Anlayanlar ise teknisyen olmaktan öte gidemiyorlar. Divan edebiyatını tam olarak bilen anlayanlar var elbette. Lakin biz onların şerhlerini bile anlamaktan yoksun olarak yetiştik. Esas beslenmemiz ise: özellikler bizim nesil için Yunus, Mehmet Akif, Necip Fazıl, Sezai Karakoç, Cemil Meriç, Nurettin Topçu… Ve romanlar, hikâyeler… Bunların üstüne; tüm bunların üstüne köydeki çocukluk ve o yerli kültürün unsurları. Bizim evde kışın belirli günlerinde “siret” okumaları mesela… Hazreti Ali- Kan Kalesi hikâyeleriyle büyümek bir başka. Sonra bir sümbülün, nergisin her yıl aynı yerden yeniden fışkırdığını görmek ve bir sonraki yıl aynı güzelliğin, yine aynı yerden doğacağını bilmek ve bununla yaşamak şiir, sanat edebiyat için beslenme kaynağı değil de nedir?

CEVAP:Şiir-şuur ilişkisi gerçekten önemli bir mevzuu; yetmiş iki saat konuşulabilir. Bir toplumun şuurlu olduğunun göstergesidir estetik anlayış seviyesi. Bu sadece şiir değil elbette. Güzel sanatların her şubesindeki seviye toplumun şuur seviyesini belirler; elbette bu manada şiir, gerçek şiir en güçlü araçtır.

CEVAP:Hikâye ve romanda, özellikle roman yazarken (eminim başarılı bir romancı olarak sizin de başınıza gelmiştir) çoğu zaman yaşadığım ilginç haller var; iki kahramanı karşılaştırıp konuştururken, kahramanlarınız sizin kurguladığınız diyaloğu bitirdikten sonra kendi aralarında konuşmaya devam ediyorlar. Bazen deliriyor muyum diye düşündüğünüz bile oluyor. Zira sizin kurguladığınız kahramanlarınız sizin söylettiğiniz diyalogları bitirip, konuşmaya devam ettiklerinde zabıt kâtibi gibi hissediyorsunuz. O bakımdan şair daha özgür; lakin şiire saygısı var ise saçmalayacak kadar da hür değildir. İşte tam bu noktayı aştığı an ise gerçek şiire ihanet etmiştir.

CEVAP:Ne yazık ki ölçülü söylemeyi öğrenmeden serbest şiir yazmaya kalkan şairlerin türediği bu çağda bu mevzuyu konuşmak anlaşılacak bir şey değildir.

CEVAP:Elbette kendimi geleneksel bir çizgide konumlandırıyorum. Hatta ısrarla ve inatla geleneksel çizgi. Aksi halde edebiyata öykünme durumuna düşmüş olmaktan korkarım.

CEVAP:"Seni Yaşamadan Olmaz" ifadesi bir beşerî aşk söylemi değildir. Tamamen edebi duruşumu, poetikamı özetliyor. Ali birden ikiye geçemezdi/Bire beş gelen hasat/ bakarsın bu yıl gelmezdi/seni yaşamadan.

CEVAP:İslam kültüründe ceylan malumudur tüm okuyucularımızın. Şairin ana ceylanla maral ile oturup ağlaması acının zirvesidir aslında. İşte tam o kapı şiire giriş kapısıdır. İtiraf etmeliyim ki hikâye ve roman benim kurtarıcım; zira sürekli o kapının ötesinde olmaya can dayanmaz ve insan sosyal hayatını sürdüremez.

CEVAP:"Kayık Tepe Operasyonu" romanı Doğu ve Güneydoğu'da terör mücadelemizin romanı. Sokakbaşı romanı ise çocukluğumun ve gençlik yıllarımın Maraş'ının romanı. Maraş olayları dâhil, şehrin o yıllardaki resmini de aktarmak istedim. Bir miktar da şiir romanın diline girerse ne oluru da bir miktar denemiş oldum.

CEVAP:Aslında fotoğraf gelip beni buldu. Seni Yaşamadan Olmaz şiir kitabım için bir kapak fotoğrafı arıyor ve ben de ne görsem çekiyordum tabiatta. Kitabın kapağını oluşturan alıç ağacının fotoğrafını çekmek içi tarlaya uzanmış alıç ağacına bakıyordum ve biraz yandan bakınca alıç ağacının ortasındaki kap şeklinde boşluğu gördüm. Daha sonra ağacın üzeri hizasına bir bulutun ilerlediğini gördüm. Beklerken grup kızıllığı oluştu ve fotoğrafı çektim. Oradan kalktığımda artık tabiattaki her hareketliliği izleyen ve fotoğrafını çeken biri olup çıkmıştım.

CEVAP:Elbette bu şehrin suyunu içip havasını solumanın etkisi çok büyük. Kahramanmaraşlı olmanın onuru yeter bizim için. Maraşlı olup da şair yazar olmamaktır zor olan...

CEVAP:Elbette her alanda örgütlenmenin kendi alanındaki üyelerine faydası büyüktür. Biz bu durumu bir araya gelip üyelerin hakkını aramak çabasından öte; üyelerin bir araya gelip hem hal olmalarının daha başarılı sonuçlara ulaştığını gözlemledik.

CEVAP:Öncelikle emeği geçenleri, yoğun çaba harcayanları tebrik ediyorum. Hayırlara vesile olsun inşallah.

CEVAP:Güzel faaliyetlerle özlenen işlere imza atıyor Mesder. Depremden sonra şehir dışında ikametim dolayısıyla programların bazılarına katılamasam da muhabbetle takip ediyorum. Yürekten kutluyorum.

CEVAP: Estağfirullah. Haddimiz değil kimseye bir şey söylemek... fakat Salkım Söğüt iyi şairlerin yetişmesine vesile oluyor izlediğim kadarıyla.

Genel olarak birkaç cümle kuracak olursak; bir kere yazar ve şair yazmaktan çok okumalı. Yazmak başka bir atmosfer. Zaten gelir de yazmazsanız, beni yaz yaz diye beyninizi patlatır. En önemlisi de herkesin malumudur ki dünyada söylenmemiş hiçbir söz yoktur. İşte tam bu noktada şair ve yazarın ne söylediği değil de nasıl söylediği önem arz ediyor.

Ben teşekkür ederim.

Hüznünü dağlara savuran

senin kırılgan

ürkekliğin yok mu ceylan

ruhumu kanatlandıran

an be an kaçmaya hazır haline

ne aşklar susadı

Ahh ceylan

ürkek aşkların zarif sultanı

karanlıkları silen aydınlığını

saklama dağlardan

senin gözlerinden kopan

bir deniz boğulur bende

merhametin ziyası sende parlar

güzellik sende kanat açar göklere

Beni böyle koşturan arkandan

bir avcılık halidir sanma n'olur

aşka uçan turnalar içimde kanat vurur

denizler içimde kudurur

okyanuslar içimde durulur

sana aşık her avcı içimde vurulur

İn ovalara ceylan

bu yürekle sana haykıran

en soylu ağıtları sunmalıyım

Bir tel hıçkırır derinden

gözlerinden kopan bir damla yaş aşkına

bir yiğit ölür pusuda haybeden

yapılar yükselir göğe şehirlerden

ağır yükler altında sokaklar erir

binlerce insan binlerce yalnızlığı emzirir

İn ovalara ceylan

buralarda yaşanmaz sensiz

şehirler kurmalıyız ceylanlar gezinen

kuşlar uçmalı göklerinde şehrimizin

marallar olmalı sokak başlarında

körpe yavrularını emziren

şaşırıp kalmalı avcılar iz sürerken

Ay ceylan

Boynumda bir vebaldir çağın insanı

kirlerinden oluşmuş zamanın lisanı

her şeyin üstünde işgal var

bunalıyorum ay ceylan

içinden çıkamadığım bir hal var

ya sen balalar balası

yüreğinde ateş, gözlerinde hilal var

Sen ve ben ceylan

cerenler bizi izlerken yükseklerden

asrın çizgilerini çizmek üzre

hayatı hüznolan turnaların

aşkına denk bir aşkla

çeteleler tutmalıyız yine aşklara dair

Ceylan ceylan

hüznünde beni an

senden aldığım yaralardandır

yüreğimden sızan kan

Sen sultansın nazlan ceylan

Yürekler kanatan naz var sende

Kıtalara yayılan yaz var sende

Bir kurşunla hazan olan güz var sende

Her hücremde gezinen iz var sende

Yüreğime sürekli batan biz var sende

Sen sultansın nazlan ceylan

Senden aldığım yaralardandır

Yüreğimden sızan kan.

Hasan Ejderha

Çalıyı ucundan sürüyen

Deliler gibidir yüreğim

Bir türlü çekemem çalıyı yerine

Öyle hınçla dolarım ki

Hayal kurarım ufuklar ötesine

Hürriyetimi biçmeyen bir kadın

Çalıyı düzgün sürüdüğüm mekanlar çizerim

Şiir kitaplarında gezen hafiye olur,

Yüreğimi kurşunlayan imajlarla,

Hazzına doyumsuz mısraların izini sürerim.

Pergelin ucundan kurtulduğum anlar

Kendi dairemi kendim çizerim

Oturturum denizleri, okyonusları yüreğime

Çıkarım bir dağ tepesine, dalga seslerini dinlerim.

Vurulup vurulup kıvranmaya tiryakiyim

Kurşunların önüne giderim koşa koşa

En acıyan noktalarımdan kurşun yer,

Her sevinçten acı bekler acı çekerim.

Kapıp bayrağımı sevince koşar,

Hep çileye, acıya, bayrak dikerim.

Hasan Ejderha