Erkende olsa geç de olsa ölümün önüne geçemeyiz.Doğum, önümüzde geniş bir ufuk açarken,ölüm de her şeyin bittiği bir andır.Başka bir hayatın başladığı yepyeni bir ortamdır.Nasıl doğarken zorlanıp ağladığımız halde ,yaşama merhaba dediğimiz için mutlu oluyorsak ;Ölürken de bütün dertlerin bittiği bir yere gideceğimiz için üzülmemeliyiz.
Ölümü yalnızca bir kere tadacağız,onun için üzülmek ve korkmak gereksiz.Yaşarken tekrarlanan sıkıntılar ve olumsuz heyecanlar insanı üzer ve korkutur.Hastalanınca içimizde hissettiğimiz ölüm korkusu ,ölümün kendisinden daha fazla azap vermiştir bize.İyi yaşamayı bilmişsek ,yaşamımızı iyi düzenleyip yönetmişsek,yaşamın sonu olan ölümden de korkmayız.
Çevremizdeki ,hayatı daha basit ve inançlı yaşayan insanların hiç birisi ,son saatlerini korku içinde ,üzülerek geçirmezler diye düşünüyorum.Belki de onlar ölümü yalnız ölecekleri zaman sakin bir şekilde kabul etmesini öğrenmişlerdir.
Yaşamı hep uzun bir ömür olarak tasarlarız.Oysa ki doğada ki çeşitli olaylar,kazalar, amaçladığımız ömrü her anda bitirebilir.Günümüzde öyle çok ölüme sebep olacak,hastalıklar ,kaza ve felaketler var ki ,hemen her an bunların gerçekleşmesiyle ,ölümden beter olan bir duruma düşme korkusu yaşıyor insan.
Her insan güzel bir yaşamdan sonra ihtiyarlamayı özler.Ölümü yaşlılık döneminde,doğal bir ölümle beklemek ister.Ölüm korkusu, ölümün kendisinden daha çok yıpratır insanı.Genelde yaşamı,sık sık akla gelen ölüm kaygısıyla huzursuz yaşıyoruz.Oysa daha az düşünülse, belki daha mutlu yaşayabiliriz.çoğu insan da dertlerinden kaçmak için ölüme koşar.Halbuki yaşam bizim varımız,amacımız,her şeyimiz olmalıdır.Dünyaya nasıl geldiysek öylede çekip gitmeliyiz.Korkmadan,endişe duymadan.Yeter ki doğru ,dürüst,inançlı,saygın bir hayat sürebilelim.
Hayatı boşu boşuna geçirenler var.Onu yitirmekten niye korkarlar bilmem.Madem bir amaç uğruna yaşamıyorlar ,daha fazla yaşasalar ne yapacaklar ki?
Ölmek canlıların yaratılışının bir koşuludur.Güzel yaşanmış bir ömür sonunda, ölüme giden yolda korkmaz insan.Yaşamın değeri uzun yaşanmasında değil,mutlu,huzurlu,sağlıklı ve inançlı yaşanmasındadır.Öyle insanlar var ki,uzun yaşadığı halde pek az yaşamıştır.Doya doya yaşamak için,mutlaka uzun yaşamak şart değil,onu, gücümüzü göstererek,verimli ve anlamlı yaşamaya çalışmalıdır.Anlamlı yaşanan bir hayat da, uzun olsun kısa olsun yaşanmaya değer.
Ömür nerede biterse ,orada zaman dolmuştur.Artık geriye dönüş yoktur.Çünkü ölüm yaşamın sonudur ,bitimidir.
