Kahramanlar diyarı Maraş’im,
Ne yiğitler yetiştirdin sen.
Korkusuzca savaşan,
Vatan için can veren,
Aliler,Ökkeşler,Memetler
Hatiçler,Fatmalar,Eşeler.
Gözünü ölümden esirgemeyen,
Göğsünü vatanına siper eden,
Ne koç yiğitler yetiştirdin sen,
Ölüme tebessümle giden.
Şehitlerin kanıyla sulanan,
Öyle bereketli ki toprakların,
Atılan tohum ekmek olur,
Sularıyla bağlar can bulur.
Tanrım sena ne güzellikler bahşetmiş,
En güzel iklimi sana vermiş.
Kışın yaşatır bazen baharı,
Yazın poyrazın serinletir havayı.
İnsanın da candandır senin.
Fakirini bilen yetimini sevindiren,
Yemeden yediren,giymeden giydiren,
Yardımı seven,güler yüzlü,içten.
Ne eşsiz yerde can bulmuş Maraş’ım.
Bahçesiyle,yaylasıyla,tarlasıyla,
Tertemiz havasıyla,suyuyla,
Ahır dağı’ndan esen poyrazıyla.
Gurbetten gelirken gözlerim dolar,
Dayanılmaz bir özlem içimi sarar,
Gece karanlığında Maraş’ımın ışıkları
Coşturur yüreğimi,ışıl ışıl yanar.
Tarih ve sanat dolu bir hazinesin ,
Gezilip görülmeye değersin,
Yeterince tanıtamadık seni,
Kahramanlığın ürküttü herkesi.
Yeter artık sana sahip çıkacağız.
Adını her yerde duyuracağız.
Vazgeçilmez dost olduğunu,
Bütün dünyaya anlatacağız.
