Kahramanmaraş’ta hemen hemen her yerde sokak hayvanı görebilirsiniz.

O minik dostlarımızı sevdiğimde genelde duyduğum şey şu oluyor:

“Sokak hayvanı o, dokunma mikrop bulaşır!”

Her gün elimizle tuttuğumuz kağıt para, otobüste tuttuğumuz askı, merdiven kolu ve hatta telefon gibi birçok şey sokak hayvanlarından 10 kat daha mikropludur.

O yüzden onlara dokunmaktan ve sevmekten kaçınmak oldukça anlamsızdır.

Onlarında sevildiklerini hissetmeye ihtiyaçları vardır onlarında duyguları vardır.

Yaz kış fark etmeksizin evlerimizin önüne bir tabak yemek ve su bıraksak ne kaybederiz sokak hayvanları nasıl olsa yemek bulur aç kalmaz diye düşünmek yerine onun karnını doyurmasına bizler yardımcı olsak.

Çoğumuz sokak hayvanlarının barınaklarda bakımevlerinde iyi olduklarını düşünüyoruz.

Hayır bakımevleri yada barınaklar onlar için birer hapishanedir.

Onlar insanların olduğu alanda daha mutludurlar.

Eğer imkan varsa kedi köpek sahiplenip bahçe de veya evde onlara umut olmak gerekir fakat imkan yoksa onları doğal alanında ortamında rahat bırakmak en doğrusu.

Sokakları değil önce içimizde ki kötülükleri temizlememiz lazım.