Darbeler tarih boyunca silahlı güce sahip insanların mevcut otoriteye karşı haklı ya da haksız baş kaldırmasıdır. Osmanlıyı kısa sürede cihan devleti yapan Yavuz Sultan Selim Han babası II. Beyazıt’ı Osmanlı Sultanlığı için yetersiz görerek kendine bağlı adamları ile Trabzon’dan İstanbul’a gelmiş ve babasını tahttan indirmişti. (Baba bedduası almayı göze alarak) Eğer başarısız olsaydı kellesi giderdi, başarılı oldu Osmanlı cihan devleti oldu. Kanuni Sultan Süleyman bir yaz günü maiyetiyle birlikte Edirne taraflarına avlanmaya çıkmıştı. Bu durumu fırsat bilen bir kısım yeniçeri hallerinden şikayetle isyan başlattılar. Vaziyet kısa sürede sultana haber verildi. Koskoca cihan hükümdarı hiçbir şey düşünmeden atına atlayarak son hızla İstanbul’a at sürdü. İstanbul’a Edine Kapı’dan girdi. Kırk’a yakın maiyeti de hemen peşindeydi. O arkasından gelenleri unutmuştu bile. Atından indi kılıcını çekti ve asi yeniçerilerin arasına daldı. Niçin koca cihan imparatorluğunun sultanı olduğunu ispat etmek istercesine önüne çıkanı kılıç darbesiyle deviriyordu. Sonunda isyancılar yere kapaklanıp “Biz ettik sen etme Sultanım” dediler. Aynı yeniçerilerin, yeniçeri ocağını kaldırmak istediği için Sulan Genç Osman’ı işkence ile öldürmeleri Osmanlı tarihinin unutulmayan en hazin olaylarındandır. Osmanlının son dönemine damga vuran, yakın zamana kadar Kızıl Sultan diye nitelendirilen aslında Ulu Hakan olan Abdülhamit Han Hazretlerini tahttan indirmek için dünyaya nizam vermeye çalışan emperyalistlerin neler yaptığı her geçen gün ortaya çıkmaktadır. Türkiye Cumhuriyeti kurulduğunda son Osmanlı Sultanı Vahdettin hain ilan edilmişti. Yeni devletin kuruluşu Osmanlı için bir nevi darbe idi. Kurtuluş savaşının kazanılmasında çok önemli görevler üstlenen Çerkez Ethem’de can düşmanı Yunan’a sığınmış bir haindi. Aradan yüz yıl geçtikten sonra Vahdettin ve Çerkez Ethem’in aklanması insanı hüzünle gülümseten trajikomik bir durum değil mi? Türkiye Cumhuriyetinde ilk askeri müdahale Atatürk’ün ölümü sonrası İsmet İnönü’nün cumhurbaşkanı seçimi sürecinde yaşandı. Askerin İsmet İnönü’ye olan muhabbeti 27 Mayıs 1960 darbesinin de temel argümanlarından birisiydi. Türkiye Cumhuriyeti bir yandan darbeler diğer yandan 20. Yüzyılın kendine has sıkıntıları nedeniyle ( özellikle soğuk savaş dönemi ve Türkiye’nin NATO’ya girmek zorunda bırakılması ) kısa dönemler haricinde anarşi ve terör belasıyla boğuşmak zorunda kaldı. 1969 yılında %50’nin üzerinde oy alarak tek başına iktidara gelen Adalet Partisi 1971 askeri muhtırasıyla iktidardan uzaklaştırılmış yerine teknokrat başbakanların kurduğu hükümetlerle ülke idare edilmeye çalışılmıştı. 1971 muhtırası sonrası ülkede her şey daha kötüye gidiyor, 1974 genel affı ile hapishaneler boşaltılıyor, ceza evlerinden çıkan dev-sol ve dev-genç’in liderleri Türkiye’yi kardeş kavgasına götüren süreci başlatıyordu. Böylece 12 Eylül 1980 darbesine giden yolun taşları birerbirer döşeniyordu. 12 Eylül darbesi Türkiye’de sağı ve solu ezerken fırsattan istifade bir cemaat sinsice devletin en mahrem yapılarına biraz da göz göre göre yerleşiyordu. Bütün bu müdahale’lerin hatta son 15 temmuz kalkışmasının asıl amacı ülkemizde her alanda kurumsallaşmanın engellenerek sürekli bir kaos ortamında ( önce sağ-sol çatışması, 80’li yılların ikinci yarısından itibaren de PKK terörü, köyden şehre gçö ve laik devlet anlayışının toplum üzerinde yarattığı olumsuzluklardan nemalanarak uluslar arası güçlerinde de iş birliğiyle terör örgütüne dönüşen cemaat yapılanması ) iç barışı tesis edememiş, toplumsal ayrılmanın sürekli olarak canlı tutulduğu birinin ak dediğine diğerinin muhakkak kara dediği bir siyaset anlayışının hakim kılındığı bir zeminde ülkenin idare-i maslahat (ne öldürür ne güldürür ) edilmesi. Hürriyet yerine özgürlüğün huzur yerine mutluluğun, sevda yerine aşkın, vatan doğduğun yer değil doyduğun yer anlayışının tercih edildiği bir dünyanın insanları olduk. Ne diyor Türklerin Ulu Hakanı Kültigin “ Ey Türk titre ve kendine dön” . Tek gayesi Nizam-ı Alem olan nesillere kavuşmak umuduyla Allaha emanet olun. Haftaya görüşünceye kadar kendinize iyi bakın.