Hayat bir an. Kimi zaman bir rüya, Belki hayal, Belki  de hülya. Çok şey yazılmış ve çizilmiş, yaşam üzerine. Şairler dörtlük dörtlük.. Romanlar, makaleler, bilmeceler.. Çoğumuz önemsemişiz, dünyayı.. Kimimiz  mal kimimiz ise nal toplamışız, Makam peşinde koşmuşuz. Kan dökmüşler, bir lokma uğruna Petrol, altın, saray.şan, şöhret.. Bağlar, fabrikalar. Aslında dünya süsü olduğu halde bizler tarafından değer yüklenmiş, öbür taraf için değersiz olanlara. Düşünenler, gölgelik demiş. Düşünmeyenler, uzun yaşam zannetmiş, yaşamadıklarını. Oysa dünya Süleymanlara  da kalmamış. Hani saltanat nerede hazineleri? Hani hanları ve hamamları! Sahi iki vadi dolusu altınıı olanlar, üçüncüsünü ister miyiz? Niye olmasın ki”İhtiras” Evet evet üçüncüsü de bizim olsun   İKİ SİHİRLİ KELİME İnsan ve hayat İşte iki sihirli kelime. Bir olmasa, diğeri olmazmış İşte burada düğümlenmiş herşey. Adem olmuş, Havva olmuş. Olmuş da ne olmuş? Bir varmış, yokmuş. Siz yine de kalkın, koşun hayatın peşine. Koş, koş biraz daha koş belki yakalarsın dünyayı! Vay nefsim sen ne kadarda seviyorsun, dünyayı. Boş olduğunu görmedin mi, Kefeniyle gidenlerin arkasından baktığında! Hırs işte, ne yapayım, deme. Bak şurada bir güzellik var. Bırak kanı ve gözyaşını. İyiliğe dön, Sev ve sevil! Hayat bu işte. Bir var, bir yokmuş! Peki o zaman. Ne zaman? Hadi sana uğurlar olsun. -el fatiha. Şair ne demiş; “ Herşey boş, herşey yalan,  al biraz da sen oyalan! Peki bu da mı yalan? Boş versene, ben insanım hırslarımla dünyaya yakalarım. İşte bir varmış, bir yokmuş. İnsan dedikleri buymuş. Kalın sağlıcakla.