Sorumluluk almak çok önemlidir. Bir çok insan bundan kaçar veya aldığı zaman da beceremez. Sorumluluk alan kişinin yükü ağırdır, onu rastgele değil, hakkıyla yapmak zorundadır. Bizim ailede bu sorumluluğu doğal olarak babam almıştır. Evin ve aile bireylerinin yönetiminde her konu ile babam ilgilenir ve çok donanımlı olduğu içinde de hiç bir konuda zorlanmaz. Ben beni bildim bileli , onun her şeye hakim haline hayranım. Olaylara en kısa yoldan çözüm buluşu, pozitif bakışı,telaşsız, sakin , mantık yürüterek sonuçlandırması evdeki huzurumuzu da sağlıyor. Annem kendini tamamen babama teslim ederek ve ona tam güvenerek memnun bir yaşam sürüyor. “senin fikrin ne Sabri bey” veya “çocuklar babanız bilir” diye düşünür ve bizi babama yöneltir her zaman.
Biz üç kardeşiz , en küçüğümüz Mutlu, çok sevimli ve akıllı bir çocuk. Babam onun çok iyi yetişmesi için özen gösteriyor. Erkek çocuğunu büyütmek hem zor hem de önemlidir diye düşünüyor. Ben yani Melda , büyük kız olarak onları koruyucu bir görevim var.Benim küçüğüm Tuba hırslı ,zeki ve aynı zaman da spora düşkün bir karakter.İyi bir yüzücüdür , bu dalda ödülleri var. Basketbol dan futbola kadar diğer spor dallarıyla da ilgileniyor. Ben ise ev işlerinde anneme yardım eden , babamla birlikte siyaset konuşan, ona her gün günlük gazetelerdeki haberleri ve makaleleri okuyan , üzerinde görüşlerimizi tartışan daha sosyal bir karakterim. Bizim evde herkes kendine verilen sorumluluğu benimseyip ona göre davranarak yaşamını sürdürüyor. Genelde tartışma ve huzursuz bir ortam babamın sayesinde olmaz. Ben lise son sınıftayım , Tuba orta iki, Mutlu da ilkokul 5. Sınıfa gidiyor. Tuba spor etkinlikleri sebebiyle derslere fazla zaman ayıramadığı için biraz zorlanıyor. Babam okulumuzdaki durumumuzla yakından ilgilenir ve ara sıra okula giderek öğretmenlerimizle görüşür ,zorlandığı derslerde de Tubaya yardım eder. Kız çocukları okumalı, mutlaka kolunda bir bileziği olmalı diye düşünür.
Babam annemin gezmesini ,sosyal faaliyetlerde bulunmasını teşvik eder.,o sebeple de annem ev işleri bitince dışarıdadır .Bir dernekte başkan olarak sorumluluk aldı ve onu da çok güzel başarıyor. Derneğin faaliyetlerinde babam maddi manevi desteğini esirgemez ,o sebeple annem çok aktif ve verimli çalışıyor.Babam bir şirkette müdür , İyi bir maaşı var . Maddi yönden durumumuz iyi .Bu yüzden aile içinde bir problem yaşanmaz.
Peki bu kadar mutlu bir ailenin hiç bir sorunu yok mu? Var tabi.Babamın bir gözünün görmemesi ,annemin de biraz aksak olması .Ama onlar birbirlerini ve bizi çok seviyorlar. İkisi de öyle güçlü ve pozitif ki asla bunu sorun yapmıyorlar ve hayata bakış açılarına hiç etki etmiyor.
Biz kardeşlerde böyle bir ailede büyüdüğümüz için çok şanslıyız.
