Yorgun Ellerle Çekilen Hayat: Kahramanmaraş’ın Sessiz Emekçisi
Kahramanmaraş’ın sessiz sokaklarında, kimsenin fark etmediği ama herkesin yaşadığı bir hikâye dolaşır. Her sabah gün doğmadan yola düşen yaşlı bir adam, hayatın yükünü sırtında taşıyarak sessizce ilerler. Ne bir alkış, ne bir teşekkür bekler… Onun tek amacı, biriktirdiği hurdalarla ekmeğini kazanmak, onuruyla yaşamaktır.
Her Sabah Aynı Yorgun Adımlar
Henüz güneşin ilk ışıkları düşmeden, o yorgun adımlar sokaklara düşer. Elinde eski bir demir parçası, sırtında yıpranmış bir çuval… Her adımı, hayatla verdiği mücadelenin sessiz bir yankısı gibidir. Gözlerinde geçmişin yorgunluğu, ellerinde yılların emeği saklıdır.
Saçlarına düşen beyazlık, sadece yaşın değil; sabrın, mücadelenin, onurlu bir ömrün de simgesidir. Her çizgi, bir ekmeğin peşinde geçen bir günün izidir.
Hurdadan Ekmeğe Uzanan Mücadele
Kahramanmaraş’ın arka sokaklarında, çöplerin arasında unutulmuş şişeleri, kartonları toplarken aslında bir hayatın parçasını yeniden değerlendirir. Onun için her hurda, bir umut kırıntısıdır. Eğilip kalkarken ciğerleri isyan etse de o durmaz. Çünkü bilir ki, her parça, ocağında yanacak bir ateş, torununa alınacak bir ekmek demektir.
Soğuk Rüzgârda Direnen Onur
Rüzgâr yüzünü keserken, gözlerinde kısa bir hüzün belirir. Belki geçmişteki güzel günleri hatırlar, belki de çocukluk anılarını… Ama hemen ardından başını kaldırır, çuvalını sıkıca kavrar ve yoluna devam eder. Çünkü onun için pes etmek, yaşamakla aynı anlama gelmez.
O, bu şehrin görünmeyen kahramanlarından biridir. Yardım beklemez, kimseye el açmaz. Emekle, alın teriyle, sessizce dimdik durur.
Hayatın Yükünü Sırtlayan Kahraman
Onu görenler yalnızca bir hurda toplayıcısı sanabilir. Oysa onun yorgun elleri, bir ömrün tanığıdır. Gururlu bakışlarının ardında, insanın direncine, onuruna ve sabrına dair bir ders gizlidir.
Her çuvalın içinde bir hikâye, her adımında bir umut vardır. Çünkü o, Kahramanmaraş’ın sokaklarında yürüyen sadece bir ihtiyar değil; yaşamın tüm ağırlığını onuruyla taşıyan sessiz bir emekçidir.
