Deprem, binlerce hayatı değiştirdi. Hatay’da yaşayan 55 yaşındaki Ali Bozoğlan içinse bu değişim, bir mağarada yeni bir yaşamla başladı. 6 Şubat 2023’te yaşanan yıkıcı depremin ardından evini kaybeden Bozoğlan, insanlardan uzaklaşıp doğayla baş başa bir hayat sürmek için Samandağ’da bir mağaraya yerleşti. Yaklaşık 2,5 yıl boyunca bu doğal barınakta yaşamını sürdüren Bozoğlan, huzur bulduğu bu yerden şimdi istemeyerek ayrılıyor. Samandağ Belediyesi tarafından kendisine mağarayı boşaltması gerektiği tebliğ edildi ve Bozoğlan, Hatay Valiliği tarafından kendisine tahsis edilen konteynerde yaşamaya devam edeceğini açıkladı. Ancak taşlarla örülü bu doğal sığınaktan ayrılmak onun için kolay değil.
Ali Bozoğlan, depreme Defne ilçesindeki evinde yakalanmış, ailesiyle birlikte büyük bir yıkımın içinden sağ çıkmıştı. Evlerinin ağır hasar almasıyla birlikte kalacak yer arayışına girdi. Bir süre çeşitli yerlerde konaklamaya çalıştıysa da kalabalık alanlar ve belirsizlikler içinde huzur bulamadı. Bu nedenle çadır kurmak istedi ama izin verilmedi. O da çareyi doğada, Samandağ’ın Yaylıca Mahallesi yakınlarında kendi keşfettiği bir mağarada buldu.
Burada kendi düzenini kurdu; yemek yaptı, çamaşırlarını yıkadı, suyunu taşıdı. Kimi zaman soba kurdu, kimi zaman ateş yaktı. Kendi deyimiyle mağara, ona ihtiyaç duyduğu huzuru ve yalnızlığı sundu.
Ali Bozoğlan’a Hatay Valiliği tarafından bir konteyner tahsis edildi. Soğuk kış günlerinde burada konaklayan Bozoğlan, yaz aylarında ise mağarasına dönerek serinliği ve sessizliği tercih etti. Ancak geçtiğimiz günlerde Samandağ Belediyesi’ne bağlı zabıta ekipleri, mağarayı boşaltması için kendisine resmi bir evrak tebliğ etti.
“Taşımama yardım edeceklerini söylediler, ben de kabul ettim” diyen Bozoğlan, devletin kendisine sunduğu destekten memnun olduğunu ifade etti. Ama bu yeni başlangıç, onun için bir vedayı da beraberinde getiriyor. “Mağarada daha huzurluydum. Konteynerde biraz ses yapınca hemen şikayet geliyor” diyerek doğayla kurduğu bağın altını çiziyor.
Bozoğlan, mağarada yaşadığı dönemde doğayla iç içe pek çok deneyim yaşadı. Bir seferinde yatağında beyaz bir yılanla karşılaştı. Onu zarar vermeden dışarıya çıkararak “Git mübarek” dediğini anlatıyor. “Yılan bana hiç dokunmadı. İnanıyorum ki inançlı insanlar zarar görmez” sözleriyle hem doğaya hem inancına duyduğu güveni dile getiriyor.
Yaşadığı mağarayı artık tamamen boşaltmaya hazırlanan Bozoğlan, vedayı kabullenmiş olsa da her cümlesinde bu doğal sığınağa duyduğu sevgi ve bağlılık hissediliyor. Bundan sonra hayatını konteynerde sürdürecek olsa da, mağaranın sessizliğini ve huzurunu her zaman özleyeceği kesin.
