Duhan Suresi: Okunuşu, Türkçe Anlamı ve Fazileti
Duhan Suresi, Kur'an'ın 49. sırasında yer alır ve "Duman" anlamına gelir. Bu sure, Müslümanlar için önemli bir suredir ve okunması önerilen sureler arasındadır. İşte Duhan Suresi'nin okunuşu, Türkçe anlamı ve fazileti:
Okunuşu:
"Ha mım. Ve'l-kitab'il-mübîn. İnne enzelnâhu fî leyletin mübâraketin inna kunnâ munzirîn. Fîhâ yufra'ku kullu emrin hakîm. Emran min indinâ innâ kunnâ mürselîn. Rahmeten mir rabbike innehu hüves-semî'ul-alîm. Rabbis-semâvâti vel-ardı ve mâ beynehümâ in küntüm mükinîn. Lâ ilâhe illâ hüve yuhyî ve yümît rabbüküm ve rabbü âbâikümül-evvelîn. Bel hüm fî şakkıyin yel'abûn. Fertekib yevme yettis-semâu bi duhânin mübîn. Yeşşârün-nâse hâzâ azâbün elîm. Rabbennâ eşrif 'annel azâbe inne mu'minûn. İnne lehüm zikrâ ve kad câehüm rasûlun mübîn. Sümme tevelel 'anhü ve kâle mâlemün mecnûn. İnne kâşifül azâbi kâlîlâ inneküm âidûn. Yevme netbışşü baţşetel-kubrâ inna muntekımûn. Ve le kad fettehnenâ kâb-lehüm kavme fer'avn ve câehüm resûlün kerîm. En eddû ilâyye 'ibâdellâh inne lî leküm rasûlun emîn. Ve lâ ta'lû 'alâllâhi inne attâyküm bi sultânin mübîn. Ve innî uztü birabbî ve rabbiküm en terkûl. Ve in lem tu'minû lî fe'tezilû. Fe de'a rabbehû enne hâulâî kavmun mücrimûn. Fe erselnâ 'aleyhim tûfânen ve l'ıcâriyye ve l'dahâni ve l'kemfer ve hâzâ eyyetün kilâ ellezîne kezzebû birâsûlü kaddâbû. İnne mâ te'adûne le eşîb. Fe sevbu ibâdî enne lî vel-kebîr. Ve mâ halaknâs-semâvâti vel-arda ve mâ beynehümâ le'ıybîn. Mâ halaknâhümâ illâ bil-hakkı ve lâkinne ekseruhüm lâ ya'lemûn. İnne yevmel-faslı mîkâtvühüm ecme'în. Yevme lâ yuğni mâlün 'an mâlın şey'ev ve lâ bencünne 'anhu ebnun. İlle men rehime-rabbühü innehu hüvel azîzur-rahîm. İnnâ şeceretez-zekkûm. T'âmül-esiym. Kel-muhl yaghlısûl-belûn. Fetûkûhü f'etilûhû ilâ sebîlil-cehîm. Sümme sabbû fevka r'ûsîhî min azâbil-hamîm. Zûk innake entel azîzul kerîm. İnnahû haza mâ kuntum bihî temterûn. İnnel-müttekîn-e fî mekâmin emîn. Fî cennâtin ve 'uyûn. Yelbesûne min sudûsîn ve istebrekim müteka- bilîn. Kezâlike ve evrasnâhâ kavmen âhârîn. Femâ bekât 'aleyhimüs-semâu vel-ardü ve mâ kânû munzirîn. Ve lekad necceynâ benî isrâîle minel azâbil mühiyn. Mim-fir'avne innehu kâne 'âlimen mînet-mu'srifîn. Ve lekadıc-tarnâhum 'alâ 'ilmin âlel âlemîn. Ve âteynâhum-minel âyâti mâ fîhi beldetün-mübîn. İnne hâulâî le yekûlûn. İn hîye illâ mevteten ulâ ve mâ nahnu bi münşerîn. Fetû bi-âbâikum in küntüm sadıkîn. E hüm hayrun em kavmü tübbâiv vel-lezîne min kablihim ehleknâhum innehum kânû mücrimîn. Ve mâ halaknâs-semâvâti vel-arda ve mâ beynehümâ billâibîn. Mâ halaknâhümâ illâ bil-hakki ve lâkinne ekserühüm lâ ya'lemûn. İnne yevmel-faslî mikâtühüm ecme'în. Yevme lâ yuğni mâlûn 'an mâlın şey'ev ve lâ hüm yünsarûn. İlle men rehime-rabbühü innehu hüvel azîzur-rahîm. İnned-şeceretez-zezzûm. T'âmül-esiym. Kel-muhli-yagli-l-belûn. Fetûkûhû f'etilûhû ilâ sebîlil-cemîm. Sümme subbu fevka r'ûsîhî min azâbil-hamîm. Zûk inneke entel azîzul kerîm. İnnahû haza mâ kuntum bihî temterûn. Fetekîb inneh
