.

Oğulcuk İlkokulu 1944’te kuruldu. Banileri Hamdi Ünal ve Mehmet Ayyıldız’dır. Mehmet Ayyıldız(Havıs Oğretmen) sonraları komşu köy Belören'e atandı. Hamdi Ünal köyümüz ilkokulunda tam tamına 20 yıl çalıştı başöğretmen ve okul müdürü sıfatıyla. Ben de bu okulda okudum. Benim gibi yüzlerce öğrenci bu okulda eğitim ve öğretim görerek hayata başladı.

Altmışlı yıllarda okul mevcudumuz 130’du. Kalabalıktık. Okulumuzun bahçesi, cennetten bir köşeydi. “Uygulama bahçesi” derdik. Bağ ve bahçe ürünleri yetişirdi uygulama bahçesinde okulumuzun. Kaysı, üzüm, erik, elma, şeftali… Domates, biber patlıcan…“Yetişirdi” değil “yetiştirirdik”. Çünkü bahçenin tüm bakımı öğretmenlerimizin gözetiminde bizim üzerimizdeydi. Yaklaşık 250 metre mesafedeki Ahmet Pınarından suyu getirip bahçemizi sulardık. Hamdi Öğretmen Ahmet Pınarının suyunu kimselere vermezdi. Küçük bir su yolu açmıştık kazmayla kürekle. Bu kanaldan gelirdi suyumuz. Zaman zaman ayıklardık.

Gün oldu, devran döndü. Hamdi Öğretmen Boğazlıyan’a, daha sonra Ankara’ya atandı. Okulumuz öksüz kaldı. Elleri koynunda bir yetim gibi kalakaldı. Yerine gelen öğretmenler Hamdi Öğretmen gibi bakmadılar okulun bahçesine. Bakarsan bağ olur, bakmazsan dağ olur. Günden güne okulumuzun bahçesi harap oldu.

Ah ah! Asri gurbet bizim köyü de viran etti. Göç yüzünden yıldan yıla nüfus azaldı. Taşımalı eğitime geçildi. İlkokulumuz kapandı. Kapısına kilit vuruldu. Öğretmen lojmanı da aynı akıbete uğradı.

Yıllardır öyle kendi yalnızlığını yaşıyordu. Zekeriye Kalkan’ın muhtarlığında bahçe duvarı elden geçirildi. Ama ne yazık ki daha sonraları, yakın zamana kadar okulun bahçesinde köyün sığırı, malı maşı yayıldı.

Okulumuzun ve bahçesinin ıslahı ve okul bahçesinin atıl durumdan kurtarılması için çok çabaladım. Dedim ki:

-Okulumuzu tamir edip kültür evi yapalım. İçinde köy müzesi olsun. Kütüphanesi bulunsun. Bahçesini park olarak düzenleyelim. Ağaçlandıralım. İçinde dinlenme yerleri, oyun alanı olsun. Köyümüzün vitrini olsun bu yerler…

Ne yazık ki sesimi kimselere duyuramadım. Son yerel seçimde muhtar olan Kemal Yalçın’ın seçim vaatleri arasında okulun ve okul bahçesinin ıslah edilip park yapılacağı vaadi de vardı. Demek ki sesime kulak veren olmuştu. Umutlanmıştım. Ama son günlerdeki gelişmeler, bu umudumun boşa gideceğini gösteriyor.