BİR ŞAİRİN HİKÂYESİ

Mustafa Kök

-VI-

“Uykuya Doğru Şiiri”ni Tahmis

Ve nihayet bendenizin Ali Akbaş dostumun bir şiirine yaptığım farklı tarzda bir tahmis denemesiyle bitirelim. O, bu hârika güzellikteki şiirini bir yeğenine ithaf etmiş. Biz ise onunla birlikte hem küçük yeğenlerimize ve hem de artık torunlarımıza ithaf edelim:[1]

Anneciğim

Düşümde bir kuşmuşum

Kucağından uçmuşum

     Uçurtmamın ucundan

     Sıkıca tutunmuşum

Anneciğim

Düşümde bir mektupmuşum

Gideceğim yeri unutmuşum

     Bir posta kutusunda

     Beklenen umutmuşum

Anneciğim

Aç beni, oku beni

Basmadan uyku beni

     Uykular uyku olsun

     Rüyayla yı(y)ka beni

Anneciğim

Allah ne kadar yakın

Konuştum duydu beni

     Meğer cenneteymişim

     Melekler saydı beni

Anneciğim

Yollar beni çağırır

Kuşlar beni

Rüzgâr beni

Uyku beni

Su beni

Sevgili Ali Akbaş arkadaşım, kardeşim, kadim dostum!.. Seninle çok günler geçirdik. İkimiz de bekârken evlendik; eşlerimiz-çocuklarımız oldu; çocuklarımız 15 yaşlarına kadar hemen hep yazları birlikte oldular, evlerimize kardeş evleri gibi girip çıktık. Türkiye’nin hâllerine birlikte ağladık; Sevgili Kardeşin Hamza’nın (ki, ben de kardeşim gibi severdim), keza Sevgili Amcaoğlum Hâmit Aktaş’ın (ki sen ve Hamza da kardeşiniz gibi severdiniz) kayıplarına beraber ağlaştık; ıstıraplarını hâlâ birlikte duyuyoruz içlerimizde. Bazen siyasetteki gidişatı farklı algılama ve yorumlarımızdan kaynaklı tartıştığımız, hatta birbirimizi haksız yere kırdığımız da oluyor. Ama sevdiğimiz ve ebediyen yaşamasını istediğimiz değerlerimiz bir, bunu herkes biliyor.  O bahsettiğin “şeb-i yeldâ”n başlayıncaya kadar, sana daha nice eserler verecek uzun ve sağlıklı ömürler diliyorum arkadaşım, kardeşim, kadim dostum. Selâm ve sevgilerimle!...

-SON-

 

[1] Şiirde, ilk üçlü mısralar şair Ali Akbaş’ın, son ikişeri Mustafa Kök’ün. En son altılı bölüm ayni bırakıldı. Bilinenden farklı bir tahmis denemesidir. Bu deneme, Akbaş’ın G. Yay. Yön. Olduğu Kardeş Kalemler’de, Cezir Turhan müstearıyla yayımlanmıştır. Sürçü lisan ettik ise, affola!..