Yokluğunda ben
İstanbul gibi gözlerini özlüyorum
Kanatlanıyor Karaköy rıhtımında martılar
Ve sen
Galatanın balıkçıları gibi umutla bakıyorsun.
Bir sabah ezanı okunuyor Süleymaniye den
Boğazın sakin rüzgarı
Gözlerin gibi huzur veriyor
Simiit diye bağırıyor Eminönü de
Kısa pantolonlu çocuk
Gözlerin gibi telaşlı bakıyor.
Gözlerin ki
Kimi zaman Beykoz gibi mütevazı
Kimi zaman Emirgan gibi zarif,
Beyoğlu gibi ışıltılı
Ayasofya gibi
Herkesin mabedim olsun dediği.
Gözlerin ki
İstanbul gibi
Önce korkutan
Sonra bırakılamayan
Tutkulu bir aşkın meyvesi
Bu derin boşluklar içinde
Bu büyük yokluklar içinde
İstanbul gibi gözlerini özlüyorum
İstanbul u özlediğim gibi
Seni özlüyorum.
